قبل از شروع، شدیدا توصیه می شود که نوشته های زیر را مطالعه کنید:
برای جامعه آزاد یا بر علیه جامعه آزاد؟
انجمن (بنیاد) نرم افزارهای آزاد/متنباز، پشت پرده مصادره یک هویت
روایت من از انجمن و انتخابات آن
نکاتی پیرامون هیئت مدیره جدید انجمن
چهارصد نفر دقیقا چه چیزی را در عریضه مصادره یک هویت امضا کردند؟
ننگ تیر ۹۹ - بخش اول - پیش از مجمع
ننگ تیر ۹۹ - بخش دوم: پس از مجمع
ننگ تیر ۹۹ - بخش سوم - عریضه و جمعبندی
شایان ذکر است که اگر شما هم مثل من دغدغه جامعه نرم افزار آزاد را دارید، بعد خواندن این مطالب سردرد شدیدی می گیرید.
مشکل از کجا شروع شد
اولین چیزی که به چشم می خوره، مقاومت طرفین برای گفت و گو است. شاید اگر پیش از مجمع یک جلسه برگذار می شد و البته اگر همه حضور پیدا می کردن، هیچ کدوم از این حرف ها پیش نمیومد. ولی نه! به غیر از دوتا مقاله، بقیه سکوت کردن.
دستاورد این “انجمن” چی بود
بدون شک دو دستگی، اختلاف میان اعضا و مرگ فرسایشی جامعه نرم افزار آزاد از دستاوردهای بزرگ این به اصطلاح “انجمن” بود.
وضعیت حال حاضر جامعه
برگذاری جلسات کم، مشارکت های پایین، خاله زنک بازی و ترول؛ این ها توصیفات حال حاضر جامعه است! بیشتر مشارکت ها در بخش ترجمه است نه توسعه. تنها پروژه بزرگ نرم افزار آزاد ایران، پارچ است، که بجای کمک به توسعه دهنده، جامعه ما اون رو مورد آماج تهمت ها قرار داده؛ و جالب اینجاست که تهمت ها، همون “حکومتی” تیر 99 است! البته جای تعجب نداره، چون معلوم است که از کجا خط گرفته می شود.
چه باید کرد (سخن پایانی)
در آخر نمی خوام آیه یأس بخونم که “آره، کار جامعه نرم افزار ایران تمومه”؛ اتفاقا می خوام برعکسش رو بگم “کار جامعه تازه داره شروع می شه!” کمان برای پیمایش مسیر بلند، نیاز داره تا بیشتر به عقب کشیده بشه. کاری که افراد حال حاضر می تونن بکنن، جذب افراد جوان است تا جامعه نفس تازه ای بگیره. باید در جلسات با افراد جدید اتفاقات تیر 99 رو مرور کرد، چون “اگر تاریخ مطالعه نشود، محکوم به تکرار است”.
Comments
No comments yet. Be the first to react!